`We do not have wings to fly and yet this is our goal.
We do not want to go back behind the seats do not.
Higher than the world where it is quieter.
Life has a different content easier to sense and heart`
W tamtą noc poczułam się taka ważna,jak nigdy dotąd.Chciałabym,żeby był teraz przy mnie.Rozumiał co czuję,akceptował.Jednak tak się nie stanie.Jesteśmy nieodpowiedzialni i musimy ponieść karę.Niestety Gdyby jedno z nas okazało się mądrzejsze i nie wypiło tyle mogłoby zapobiec tej całej sytuacji.Nagle moje przemyślenia przerwał dzwonek telefonu.Spojrzałam na wyświetlacz.. "Niall" Zamarłam.Moje serce przyśpieszyło do granic możliwości.Odebrałam.
-Halo?-powiedziałam niepewnie.
-Halo Kate?-usłyszałam jego głos.Nareszcie!
-Hej,Niall- powiedziałam z entuzjazmem.
-Liam prosił,żebym Ci powiedział że wracamy za 2 godziny.-powiedział obojętnie.
-A,no dzięki.Stęskniłam się za Wami strasznie.-uśmiechnęłam się do słuchawki.
-To ja już będę kończyć,cześć.-rozłączył się.Nawet nie zaczekał aż odpowiem mu jedno głupie "Pa".Nie rozumiem.Po tych 3 miesiącach nie stęsknił się za mną? W ogóle?To dosyć dziwne.Coś się musiało stać,nigdy nie był wobec mnie taki oschły.Trochę mnie to uraziło.No nic-pomyślałam.Ściągnęłam się leniwie z łóżka.Udawałam się do łazienki,gdzie wykonałam poranną toaletę.Nałożyłam lekki makijaż.Wyciągnęłam szare dresy i luźną koszulkę któregoś z chłopców i się w nie ubrałam.Włosy zostawiłam w "artystycznym nieładzie " jak to mówi Hazza.Pościeliłam łóżko. Ogarnęłam w pokoju,sprawdziłam czy u chłopców jest mniej więcej porządek.Idealnie.Nie mają powodu żeby sie mnie czepić.Zeszłam na dół.Zjadałam śniadanie.Postawiłam na platki.Jak zwykle.Po zjedzeniu pozmywałam.Usiadłam przy stoliku z laptopem..Trudno w to uwierzyć,ale na te wszystkie czynności poświęciłam całe 2 godziny.Pewnie długo przesiedziałam w łazience.Rozmarzyłam się. Czas wrócić do realnego świata.Nagle za drzwiami wejściowymi usłyszałam głośny huk. A po chwili słowa "Miałeś być cicho idioto" No tak Zayn się wkurzył.Od razu pobiegłam im otworzyć.Lou leżał przed drzwiami z walizką,to pewnie ona tak głośno huknęła.Wszyscy weszli do środka.
-oo Kate jak ja się stęskniłem!-przytulił mnie Liam.
-Ja też-wtuliłam się w niego,nie zdążyłam się odkleić od Liama a już Lou mnie przytulił.
-Katy,chodź do mnie-odwzajemniłam uścisk.Nagle rzucił się na mnie Hazza
-Noo mała!-przytulił mmie,całując w policzek.
-Tak,Harry też się stęskniłam.-powiedziałam,odpowiedział mi jego przepiękny uśmiech.Czułam,że się rumienię.
-To co Brown pora na mnie?-uśmiechnął się łobuzersko Zayn.
-Chodź tu głupku-dosłownie rzuciłam się na Malika.Przyszła kolej na Niall'a.Na niego czekałam najbardziej.Rozejrzałam się,nigdzie nie było go widać.Czyżby mnie unikał?
-Ej chłopcy,gdzie jest Niall?-zapytałam.Żaden nie odpowiedział.Liaś wysłał mi dosyć krępujące spojrzenie.
-Ej Kate my wiemy..-zaczął niepewnie Louis.
-Wiecie o czym??-zapytałam zdezorientowana.
-O tym co zdarzyło się na imprezie.-dokończył Harry.
-Jak to wiecie?Skąd?
-Niall nam powiedział..-Odezwał się Liam.W oku zakręciła mi się łza.Zauważyli to.Zaczęłam się kierować w stronę schodów.
-Wiesz,Kate moze lepiej go zostaw ?-zapytał Zayn, a raczej stwierdził.
-Chciałabym to wyjaśnić.-powiedziałam po czym pobiegłam na górę.Usłyszałam ciche stukanie szafki.Pewnie nie rozpakowuje.Zapukałam cicho po czym usłyszałam "prosze" Weszłam.Zobaczyłam go,po tak długim czasie.
-Nie przywitasz się ze mną??-zapytałam opierając się o drzwi.
-A tak,wybacz.-powiedział podszedł do mnie.Byłam pewna,że mnie przytuli jednak nic takiego nie miało miejsca.-Cześć Kate-dokończył i pogłaskał mnie po ramieniu..Zdziwił mnie strasznie swoim zachowaniem.Nigdy taki nie był,zawsze mocno przy przytulał.Jednak nie przyszłam po to żeby obwiniać go,żę nie przytulił tak jak ja tego oczekiwałam.
-Możesz mi coś wyjaśnić?-zapytałam.
-Co?-odpowiedział wrzucając koleje rzeczy do szafy.
-Próbowałam porozmawiać z Tobą na temat tamtej nocy,ale Ty zawzięcie twierdziłeś,że nic nie pamiętasz.-założyłam ręce na piersi.
-Bo tak jest.-kłamał mi w żywe oczy.DLACZEGO?
-Przestań,oboje wiemy że kręcisz.Powiedziałeś chłopakom.
-Naprawdę,nie masz już się czego czepić?-podniósł głos.
-Nie czepiam się,chce po prostu to wyjaśnić..
-Powiem krótko.Przestań rozpamiętywać tamtą noc.<Nadaje nastrój >Zdarzyło się coś czego bardzo żałuje.Nie chciałem niczego takiego,a tym bardziej z Tobą.Uwiodłaś mnie,no trudno.Ale to była tylko jedna noc.Nic nas nie łączy,rozumiesz??-po jego słowach zamarłam.Czy on to wszystko powiedział mi prosto w twarz??Bez skrępowania ?Bez najmniejszych ogródek ?Od tak sobie.Nie rozumiem,że przyszło mu to tak łatwo.Czyli miałam racje,nic do mnie nie czuje..Ale że go uwiodłam?? To nie jest aby lekka przesada?
-Wiesz co,jesteś bezczelny!-wykrzyczałam mu prosto w twarz.
-Musiałaś mnie uwieść i zniszczyć naszą przyjaźń ?!-wydarł się na cały dom.Rozpłakałam się jak dziecko.Dam sie założyć,że chłopcy wszystko słyszeli.Nagle do pokoju wszedł Harry
-Mogłeś to załatwić delikatniej..
-Nigdy bym Cie nie uwiodła!-krzyknęłam cała we łzach.
-Katy..-powiedział Niall.Teraz będzie mówił do mnie zdrobniale?Chyba go coś boli.
-Zamknij się! Nienawidzę Cię !!!-krzyknęłam najgłośniej jak umiałam,wyszłam trzaskając drzwiami.Poszłam do swojego pokoju.Na korytarzu natknęłam się na Zayn'a.
-Ej Kate co jest? Zaczekaj!-powiedział łapiąc mnie za nadgarstek.Zobaczył jak cały tusz do rzęs mi się rozmazał.
-Zostaw mnie,rozumiesz?! Zostaw- powiedziałam wyrywając się z jego uścisku.Zamknęłam sie w pokoju,płacząc do poduszki.Czułam się strasznie.Ale się wygłupiłam.On mnie teraz nienawidzi.Przecież nie chciałam go uwieść,dlaczego on tak mówi?To tak cholernie boli..Tak strasznie,przecież kocham go.Nigdy wcześniej by się tak wobec mnie nie zachował.Co się z nim dzieje..Jestem idiotką,skończoną idiotką.Zniszczyłam wszystko.Teraz muszę się wyprowadzić,żeby nie musiał mnie oglądać..Ku mojemu zdziwieniu ktoś zapukał do pokoju.
-Skarbie otwórz-pukał Harry.
-Daj mi spokój Harry!-krzyknęłam zanosząc sie z płaczu.Odszedł.Zostawił mnie w spokoju.I bardzo dobrze,nie miałam ochoty wysłuchiwać tego jaka ja jestem naiwna i głupia.Sama doskonale wiem,jaka jestem.Tracę wszystkich po kolei.Ojciec,Niall... ciekawe kto następny..Usłyszałam,że ktoś majstruje coś przy zamku.Pewnie Hazz.Udało mu się,wszedł do środka.Usiadł na łóżku.Posadził mnie na siebie,żebym mogła się dobrze wtulić w jego klatkę piersiową.Płakałam,zanosiłam się z płaczu.Jedyne o co się martwiłam to Hazzy koszulka.
-Jejku wybrudziłam Ci koszulkę...przepraszam.-odsunęłam głowę.Harry przysunął ją jeszcze bardziej..
-To nic,upierze się.-pocałował mnie w głowę.Nasze oczy napotkały Zayn'a wchodzącego do pokoju Niall'a.Popatrzył się na mnie po czym,z nieciekawą miną zamknął za sobą drzwi.Jest na mnie zły?Po paru minutach słychać było ich kłótnie nie zdołałam usłyszeć o co chodziło.Zayn otworzył drzwi,żeby prawdo podobnie wyjść z pomieszczenia,nagle rozległ się krzyk Horan'a
-Zniszczyła mi życie!-po tych słowach pisnęłam.Zamknęłam mocno powieki.Wtuliłam się w Hazze tak mocno jak tylko potrafiłam,przy moim uchu usłyszałam ciche"Cii,Katy już dobrze"Zayn zauważył moją reakcje,i po chwili krzyknął
-Ty jej bardziej!!- podszedł do mnie,pogłaskał po głowie.
-Nie martw sie Kate będzie wszystko dobrze,zobaczysz.-pocieszył mnie.
-Już nigdy nie będę marzyć,że odwzajemni moje uczucie..Nigdy więcej..-wyszeptałam.Usłyszałam przy swoim uchu ciepły oddech.Harry cichutko śpiewał mi jakąś piosenkę:
- Nie bój się marzyć,nie bój się śnić.Życie jest piękne,więc zacznij żyć.To co już było,zamknij na klucz,bo to co odeszło, jest daleko już..
Nie chcemy wracać w tyle nie wartych tego miejsc.
Wyżej od świata gdzie ciszej jest.
Życie ma inną treść łatwiej o sens i sedno.
Zdecydowałam się trochę dopisać,bo wcześniej to taki króciutki był.Pod obrazkiem napisałam tłumaczenie cytatu z góry <3 I jak Wam się podoba?/Meg
